Rozdział 2 - Sen

Po powrocie do domu od razu zostaliśmy zawołani do kuchni. Gdzie czekał już na nas obiad.

• -I jak było? - zostałam zapytana przez ciocię.
• A nawet dobrze. - uśmiechnęłam się.
• Oj, coś nie jesteś zbyt rozmowna.
• Głowa mnie trochę boli.
• A ty nie jesz? - Tito zadał pytanie swojej żonie.
• Nie.. zdążyłam się najeść już wcześniej.

,'Cristian',

Po treningu zaprosiłem Marca i Alexisa do siebie. Siedzieliśmy w salonie, gdy Sanchez zaczął temat tej dziewczyny, która przyjechała z trenerem na nasz trening.

• Kurde, niezła była. - powiedział - I nie chodzi mi tylko o to jak wyglądała – wytłumaczył szybko.
• No. Musiała kiedyś trenować. Słyszałeś, jak mówiła, że do tego nie wróci. - dopowiedziałem.
• A temu co? - spytał wskazując na Bartrę. - Halo! Ziemia do Ciebie. Marc! - zaczął machać mu dłonią przed oczami.
• Czego idioto? - zareagował śmiejąc się.
• Powiedz mi. Mój ty przyjacielu co ci się stało, że taki nieprzytomny jesteś. - przysunął się bliżej niego.
• Po pierwsze: Nie pij już i odsuń się ode mnie. - odepchnął lekko Alexisa. - Po drugie: Lena ( imię wymyślone przeze mnie, żeby nie było xD ) 
• Uuu... Znowu wylądowała po imprezie w łóżku z jakimś barmanem? - spytałem.- Mówiłem Ci, że masz z nią skończyć.
• Dobra, dobra. Wiem. Ale obiecywała, że to się nie powtórzy.

,'Angie',

Po zjedzeniu posiłku poszłam od razu do pokoju. Postanowiłem wreszcie zadzwonić do Zairy. Po kilku sygnałach usłyszałam głos przyjaciółki.

• Słucham?
• No cześć Zairek.
• Angie!!
• Skąd wiedziałaś, że to ja?
• Tylko ty mówisz na mnie Zairek. No i Nick Ale on nie ma dziewczęcego głosu.
• No nie powiedziałabym.
• Długo się nie odzywałaś.
• Wiem, przepraszam. Jakoś tak wyszło.
• Dobra, dobra. Powiedz, poznałaś już jakiegoś przystojniaka?
• Nie.
• Nie kłam. A spotkałaś się już z piłkarzami?
• Tak.
• I jak? Gadaj mi tu wszystko.
• No dzisiaj byłam na treningu i mój wuja kazał mi z nimi grać.
• Żartujesz?
• Nie. Zgodziłam się. Nawet nie było źle, ale wuja chyba chce,żebym do tego wróciła.
• A ty chcesz?
• Niby sprawia mi to przyjemność, ale nie wiem. Myślę, że będę robiła coś związanego z piłką, ale raczej grać nie będę.
• Twój wybór. O właśnie!! Bo zapomnę! Zgadnij z kim jest Damien!
• Nie wiem.
• Z Lorą.!
• Co?! Odbiło mu?
• Nie wiem. Chyba. Strasznie się zmienił odkąd wyjechałaś. Olał naszą paczkę i łazi za tą blondyną w kółko i w kółko.
• Dobra, a co u ciebie? Jak sprawy z Lewis'em?
• Po staremu. Wczoraj byliśmy w kinie. Wiesz, początkowo myślałam, że pójdziemy całą paczką, ale okazało się, że byliśmy sami.
• Uuuu...Czyli coś się szykuje.
• Nie sądzę.
• Zobaczysz jeszcze, że mam rację.
  Rozmawiałyśmy jeszcze jakiś czas, dopóki Zara nie powiedziała, że musi kończyć, bo ma gościa.

• Angie.. Angie.. Idziesz dzisiaj znów ze mną? - spytał wuja budząc mnie ze snu.
• Nie. - odpowiedziałam krótko i próbowałam znów zasnąć. Niestety już mi się to nie udało.

A miałam taki piękny sen.

Szłam boso po plaży, tuż przy brzegu. Woda w raz z krótkimi przypływami delikatnie obmywała moje stopy. Miałam na sobie cienką sukienkę w kwiaty. Co jakiś czas ukazywały mi się strzałki kierujące mnie w określony kierunek. W końcu doszłam do miejsca, gdzie leżał rozłożony koc, wokół świeczki ułożone w kształt serca. Zachód słońca który właśnie się zaczynał tworzył niesamowitą atmosferę. Poczułam jak ktoś mnie obejmuje.

Już miałam się obrócić i sprawdzić kto zaczął obsypywać mnie pocałunkami, gdy zostałam obudzona przez Tito. Dziękuje wuju. Teraz nic nie wiem.

_____________________________________________________________________________

Halo? Jest tu kto? 

Mam nadzieje, że tak  ;)

I że wam się spodoba ;]